Fabulae

Χελιδὼν δέ τις ὡμίλει ἀηδόνι ἵνʼ ὁμόροφος ταύτῃ γε συνυπάρχῃ. δὲ πρὸς αὐτὴν δακρύουσα ἐβόα· Οὐ δυνήσομαι ἐγὼ τοῦτο ποιῆσαι· τῶν γὰρ προγόνων τὴν λύμην ἀναφέρω. Διὰ γὰρ τοῦτο τὰς ἐρήμους οἰκήσω.

῞Οτι, ἐὰν λυπηθῇ τις ἕκ τινος τύχης, καὶ τὸν τόπον ἐκφεύγει οὗ ἐλυπήθη.