Περὶ παρωνύμων
Aelius Herodianus
Aelius Herodianus, Περὶ παρωνύμων, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868
An. Ox. IV 329, 19: τὸ ἐτήρ παρὰ τὸ ἔτοϲ Ϲοφοκλῆϲ
Choer. 47, 14: τὰ ἀπὸ τῶν εἰϲ η θηλυκῶν εἰϲ ηϲ γινόμενα βαρύτονα μὴ ἔχοντα οὐδέτερον εἰϲ εϲ εἰϲ τὴν ου δίφθογγον ἔχει τὴν γενικὴν οἷον λέϲχη Λέϲχηϲ, ἀράχνη ἀράχνηϲ, κόμη ἀκειροκόμηϲ, δίκη ἑλλανοδίκηϲ, γυνή ὁ μιϲογύνηϲ, χαίτη κυανοχαίτηϲ, τέχνη κλυτοτέχνηϲ, κόμη Κόμηϲ, γύη γύηϲ. τὸ δὲ Εὐτυχήϲ Εὐτυχοῦϲ παρὰ τὸ τύχη ἐϲτὶν ὀξύτονον, τὸ δὲ τανυήκηϲ τανυήκουϲ παρὰ τὸ ἄκη ἔχει οὐδέτερον εἰϲ εϲ.
Choer. 51, 9: τὰ ἀπὸ τῶν εἰϲ οϲ εἰϲ ηϲ γινόμενα βαρύτονα εἴτε ἁπλᾶ εἶτε παραϲύνθετα εἰϲ τὴν ου δίφθογγον ἔχει τὴν γενικὴν οἷον Ἄραξοϲ Ἀράξηϲ Ἀράξου, Λάπιθοϲ Λαπίθηϲ, εἴϲπνηλοϲ εἰϲπνήληϲ, ἑπτάπουϲ ἑπτάποδοϲ ἑπταπόδηϲ, εὔπατριϲ εὐπάτριδοϲ εὐπατρίδηϲ, Οἰδίπουϲ Οίδίποδοϲ Οἰδιπόδηϲ.
Arcad. 27, 1: τὰ εἰϲ τηϲ ἀρϲενικὰ παρώνυμα ὑπὲρ δύο ϲυλλαβὰϲ βραχείᾳ παραληγόμενα βαρύνεται ἀγρότηϲ, δημότηϲ καὶ τὰ δὲ φύϲει μακρᾷ παραληγόμενα κομήτηϲ, πεδήτηϲ, πλανήτηϲ, ἀλήτηϲ, ὑπηνήτηϲ, κορυνήτηϲ, νικήτηϲ κτλ., πολίτηϲ, τεμενίτηϲ, εὐρρείτηϲ, βαθυρρείτηϲ, πρεϲβύτηϲ, Ἀρχύτηϲ.
Arc. 27, 17: τὰ εἰϲ ηϲ κύρια ἀπὸ τῶν εἰϲ οϲ οὐδετέρων ϲύνθετα βαρύνεται, Δημοϲθένηϲ, Διογένηϲ καὶ τὰ ἔχοντα η ἐν τῇ παραληγούϲῃ ἀπὸ διϲυλλάβου ϲυνήθηϲ, κακοήθηϲ. τὰ δὲ μὴ τοιαῦτα ἐπίθετα ὀξύνεται, εὐγενήϲ, ἀγενήϲ, εὐμενήϲ, εὐτυχήϲ.
[*](1. 18 cf. St. B. s. Ἀνιαράκη πόλιϲ πρὸϲ τῇ Καϲπίᾳ θαλάϲϲῃ. τὸ ἐθνικὸν Ἀνιαράκηϲ ὡϲ λέϲχη Λέϲχηϲ καὶ ἀράχνη ἀράχνηϲ. l. 24 cf. St. B. s. Ἀϲκάλων: λέγεται Ἄϲκαλοϲ καὶ ἐξ αὐτοῦ Ἀϲκάληϲ, ὡϲ δάμαλοϲ «δαμάληϲ ἔρωϲ» (Anacreon. frg 2), Ἄραξοϲ Ἀράξηϲ ὡϲ ἀπὸ τοῦ χαράξω χάραξοϲ χαρόξηϲ, Λάπιθοϲ Λαπίθηϲ.)