Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

533. Βορέω ὑπιωγῇ: ϲύνθετόν ἐϲτι τὸ ὄνομα ἀντὶ τοῦ ϲκέποντι καὶ ἀπείργοντι τὸν βορρᾶν τόπῳ. Β.

10. δόμων ἄπο τῆλ’ ἀλάληϲαι: τὸ ἀπὸ ἀναϲτρεπτέον. τὸ δὲ ἀλάληϲαι προπαροξυτόνωϲ, ὅτι ἀπὸ τοῦ παρακειμένου ἀλάλημαι, ἢ ὅτι ἁπὸ τοῦ ἀλάλημι. H.

19. μή νύ τι ϲεῦ ἀέκητι δόμων ἐκ κτῆμα φέρηται: ὀρθοτονητέον τὴν ϲεῦ καὶ τὴν ἐκ τῷ δόμων ϲυναπτέον. H.

27. ἄλλο δέ το τ ἔποϲ ἐρέω: οὐ δύναται τὸ τοι ὀξύνεϲθαι. αμβοϲ γάρ ἐϲτι τὸ δὲ τοι. Η. ?

58. Ἑλένηϲ πάρα καλλικόμοιο: ἀναϲτρεπτέον τὴν παρά. H.

105. ἔννθ᾿ ἔϲάν οἱ πέπλοι: τρεῖϲ ὀξεῖαι. καὶ εἴπομεν ἐν τῇ λιάδι (Β 255) τὸ αἴτιον. H.

168. ἢ —ἦε: τὸ δεύτερον περιϲπαϲτέον ὡϲ ἐρωτηματικόν. Η.