Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ὀδυσσειακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

300. ἔκτα: πολλοὶ ϲυϲτέλλουϲι τὸ α τοῦ ἔκτα νομίζοντεϲ ἀποκοπὴν εἶναι τοῦ ἔκτανε. ὁ δὲ Ἀρίϲταρχοϲ ἐκτείνει. MQ.

313. διδοῦϲι: ἀπὸ τοῦ διδῶ. οἶδε δὲ αὐτοῦ τὴν κλίϲιν ὁ ποιητήϲ «δῶρα μὲν οὐκέτ’ ὀνοϲτὰ διδοῖϲ » (ll. Ι 164) οἶδε δὲ καὶ τὸ δίδωμι. ΕQ.

[*](stimes et Heliodori nomen. quod etiam in Mon. 34, 15 occurrit, rectum esse. 214 cf. Il. Pros. Α 294. 215 cf. II Pros. Φ 159. 218 in fine excidisse videntur λαμβάνεται γὰρ πρόθεϲιϲ ἀντὶ προθέϲεωϲ ἡ ἐπί ἀντὶ τῆϲ παρά. cf. Lehrs q qu. cp. 87 et 91, Aristonic. ad Z 92. 247 ef. IΙ. Pros. Ε 332 252 similia. habes in II. Pros. 10, Ξ 183, 754 et aliis locis. 272 ef. Il. Pros. Λ 461 unde pro φλογίζω scripsi φωνῶ. Ep. Cr. I 88, 23. 276 collat. lI. Pros. N 543 pro ἕεργον codicis ἕερϲα coniicit Friedlaender l. c. 300 Herodiani sententiam a Scholiastis perversam esee apparet ex Il. Pros. B 662, ubi ἔκτα in fine positum ut h. l. Aristarchum κατὰ ϲυϲτολὴν pronunciasse traditur, quod eum propter quosdam non dubios Homeri locos (Ιl. 432, Od. λ 409) fecisse testatur Aristonieus 432 monente Lehrsio. Herodianus sic fere scripturus fuit: πολλοὶ τῷ Ἀριϲτάρχῳ ϲυγκατατιθέμενοι ϲυϲτέλλουϲι τὸ α τοῦ ἔκτα νομίζοντεϲ ἀποκοπὴν εῖναι. τοῦ ἔκτανε (cf. Il. Pros. Z 205) ὁ δὲ Τυραννίων ἐκτείνει. 313 ef. ll. Pros. l 164, unde διδοῦϲι ὡϲ ὀρθοῦϲι scribendum esse concludas.)

133