Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας

Aelius Herodianus

Aelius Herodianus, Περὶ Ἰλιακῆς προσῳδίας, Grammatici Graeci 3.2, Lentz, Teubner, 1868

65. δῃῶν. περιϲπαϲτέον, ἐπεὶ καὶ ἐν ἑτέροιϲ λέγει κατὰ διαίρεϲιν ϲὺν τῷ ο «ἔγχεϊ δηϊόων» (Il. Ϲ 195). γέγονε δὲ παρὰ τὸ δήϊοϲ· διὸ καὶ ϲὺν τῷ ι γράφεται τὸ δῃῶν. A.

91. τὸ ἑξῆϲ ἐϲτι καταλίπω. διὸ ἀναϲτρεπτέον τὴν πρόθεϲιν. AB.

110. δίωνται: ὡϲ λέγωνται. ἔϲτι δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ δίημι ἡ κλίϲιϲ παῤ αὐτὸ (v. Μ 276, Ϲ 162, ψ 475). A.

[*](827 pro πίτνων Lehrsius cum Lob. πιτνῶν, idem pro ἡ ι ἡ ἴϲοϲ proposuit coll. Apoll. de adv. 587. cf. Pros. Cath. 470, 9 et 20.)[*](P 110 in altero Scholio cod. A exstant οὕτωϲ δίενται (scr. δίωνται) ὡϲ τίθενται (scr. τίθωνται). μέμνηται ὁ Ἡρωδιανὸϲ ἐν τῷ Μ (v. 276).)

105

143. περιϲπαϲτέον τὸν ἦ εἴτε θαυμαϲτικῶϲ εἴτε βεβαιωτικῶϲ κεῖται. A.

174. ὅϲ τέ με φῄϲ: ἀξιοῖ ὁ Ἀϲκαλωνίτηϲ ἀναγιγνώϲκειν διϲυλλάβωϲ ἐπὶ ἀορίϲτου χρόνου, ὁ μέντοι Ἀλεξίων μονοϲυλλάβωϲ ἐπὶ ἐνεϲτῶτοϲ χρόνου· διὸ καὶ ϲὺν τῷ ι γράφεϲθαι. τοῦτο δὲ ἀπαιτεῖ καὶ ἡ διάνοια. κἀγὼ δὲ ϲυγκατατίθεμαι. διὸ ἐν τῇ ϲυντάξει ἐγκλιτέον· ὀξύνεται γὰρ ἐπὶ ἐνεϲτῶτοϲ χρόνου. A.