Halieutica
Oppian
Oppian. Halieutica. Mair, A. W., editor. London, William Heinemann, Ltd.; New York: G.P. Putnam's Sons. 1928.
- φέρβονται δʼ ἢ χλωρὸν ἁλὸς μνίον ἠὲ καὶ αὐτὴν
- ἰλύν, ἀλλήλων τε δέμας περιλιχμάζουσι.
- τοὔνεκα καί τινʼ ἔχουσι μετʼ ἰχθύσι τίμιον αἰδῶ·
- οὐ γάρ τις κείνων νεαρὸν τόκον οἷα καὶ ἄλλων
- σίνεται, ὠμοφάγων δὲ βίην ἀπέχουσιν ὀδόντων.
- ὣς αἰεὶ μετὰ πᾶσι Δίκης πρεσβήϊα κεῖται
- αἰδοίης, πάντῃ δὲ γεράσμιον ἤρατο τιμήν.
- οἱ δʼ ἄλλοι μάλα πάντες ὀλέθριοι ἀλλήλοισιν
- ἔρχονται· τὸ καὶ οὔποτʼ ἐσόψεαι ὑπνώοντας
- ἔλλοπας, ἀλλʼ ἄρα τοῖσι καὶ ὄμματα καὶ νόος αἰὲν
- ἐγρήσσει πανάϋπνος· ἐπεὶ τρομέουσι μὲν αἰεὶ
- φέρτερον ἀντιόωντα, χερειότερον δʼ ὀλέκουσι.
- μοῦνον δʼ οὔποτε φασὶν ἀνὰ κνέφας ἀσπαλιῆες
- εἰς ἄγρην πεσέειν ἁπαλὸν σκάρον, ἀλλά που ὕπνον
- ἐννύχιον κοίλοισιν ὑπὸ κευθμῶσιν ἰαύειν.
- οὐ μέντοι τό γε θαῦμα Δίκην ἀπάτερθε θαλάσσης
- ναιετάειν· οὐ γάρ τι πάλαι πρέσβειρα θεάων
- οὐδὲ μετὰ θνητοῖσιν ἔχε θρόνον, ἀλλὰ κυδοιμοὶ
- δυσκέλαδοι καὶ θοῦρος Ἄρευς φθισήνορος ἄτη
- μαῖά τʼ ἐρικλαύστων πολέμων Ἔρις ἀλγεσίδωρος