De Somniis (lib. i-ii)

Philo Judaeus

Philo Judaeus. Wendland, Paul, editor. Opera quae supersunt, Volume 3. Berlin: Reimer, 1898.

ἡ τούτων ἐπιστήμη τε καὶ δύναμις ἀνάκειται [*](1 ὁρμεῖ Mang. : ὁρμᾶ Α 2 τινὲς Α lacuna 5—6 litt. Α: ὅτι μὴ τούτων Hoesch. lacuna 4—5 litt. Α: εὑ καὶ supplevi (εὖ ἢ 7 παροινίας ἣν παρῴνησαν ex „Vat." et Cantabr. S. Trin. Mang.: : παρανοίας ἢν παρηνόμησαν A 8 κακίσωσιν scripsi : κακιῶσιν Α ἑαυτοῖς Α 9 προήχθησαν Mang.: προσήχθησαν Α 10 μετανοίᾳ Mang. : μετανοίας Α 11 βεβήλων λόγων coni. Mang. ἀμνηστείαν Α 17 κημοὺς Mang. : κόσμους μαστίξει Α 19 εἰς Α: ὡς Hoesch. 20 ἐκτρέποντος Α 21 ἑρπηνώδη coni. Mang. 23 καλοποιῆσαι Hoesch. καλῶς ποιῆσαι ex LXX scripsi: κακῶς ποιῆσαι A, κακοποιῆσαι Hoesch. 23. 24 ἐξαγορεῦσαι coni. Mang. 25 κακὸν V 26 τινὰ τισὶν Α) [*](15 cf. Platonis Phaedrum p. 246 Ε.)

v.3.p.306
μόνῳ θεῷ, καὶ εἴ τις αὐτῷ φίλος. μάρτυς δὲ καὶ χρησμός, ἐν ᾧ λέγεται· „ἐγὼ ἀποκτενῶ καὶ ζῆν ποιήσω· πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι“ (Deut. 32, 39).

ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ ἐπιπόλαιον ἔσχεν ἡ δοκησίσοφος ψυχὴ τὴν τῶν ὑπὲρ ἑαυτὴν ὀνείρωξιν, ἀλλ’ οὕτως ἡ δυστυχὴς ἐξηνεμώθη, ὡς καὶ ἐνώμοτον γενέσθαι περὶ τοῦ βεβαίως καὶ παγίως ταῦθ’ ἑστάναι, ἃ ψευδῶς ὑπέλαβεν.