Exordia

εἰ καὶ τὸν ἄλλον χρόνον, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδενὶ συμπολιτευόμενοι τοσαύτην ἤγομεν ἡσυχίαν ὅσηνπερ ἐν τῷ παρόντι, οὔτε τὰ νῦν ἂν γεγενημένα συμβῆναι νομίζω, τῶν τʼ ἄλλων οἶμαι πολλὰ βέλτιον ἂν ἡμῖν ἔχειν. νῦν δʼ ὑπὸ τῆς ἐνίων ἀσελγείας οὔτε παρελθεῖν οὔτʼ εἰπεῖν οὔθʼ ὅλως λόγου τυχεῖν ἔστιν.