Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- καὶ γάρ θην οὐδʼ εἶδος ἔχω κακόν, ὥς με λέγοντι.
- ἦ γὰρ πρᾶν ἐς πόντον ἐσέβλεπον, ἦς δὲ γαλάνα,
- καὶ καλὰ μὲν τὰ γένεια, καλὰ δέ μευ ἁ μία κώρα,
- ὡς παρʼ ἐμὶν κέκριται, κατεφαίνετο, τῶν δέ τʼ ὀδόντων
- λευκοτέραν αὐγὰν Παρίας ὑπέφαινε λίθοιο.
- ὡς μὴ βασκανθῶ δέ, τρὶς εἰς ἐμὸν ἔπτυσα κόλπον·
- ταῦτα γὰρ ἁ γραία με Κοτυταρὶς ἐξεδίδαξε.
- ἃ πρᾶν ἀμάντεσσι παρʼ Ἱπποκίωνι ποταύλει.
- τόσσʼ εἰπὼν τὸν Δάφνιν ὁ Δαμοίτας ἐφίλησε,
- χὡ μὲν τῷ σύριγγʼ, ὁ δὲ τῷ καλὸν αὐλὸν ἔδωκεν.
- αὔλει Δαμοίτας, σύρισδε δὲ Δάφνις ὁ βούτας,
- ὠρχεῦντʼ ἐν μαλακᾷ ταὶ πόρτιες αὐτίκα ποίᾳ.
- νίκη μὰν οὐδάλλος, ἀνήσσατοι δʼ ἐγένοντο.
89
- Ἦς χρόνος ἁνίκʼ ἐγώ τε καὶ Εὔκριτος ἐς τὸν Ἅλεντα
- εἵρπομες ἐκ πόλιος, σὺν καὶ τρίτος ἁμὶν Ἀμύντας·
- τᾷ Δηοῖ γὰρ ἔτευχε θαλύσια καὶ Φρασίδαμος
- κἀντιγένης, δύο τέκνα Λυκωπέος, εἴ τί περ ἐσθλὸν
- χᾳῶν τῶν ἐπάνωθεν, ἀπὸ Κλυτίας τε καὶ αὐτῶ
- Χάλκωνος, Βούριναν ὃς ἐκ ποδὸς ἄνυσε κράναν
- εὖ ἐνερεισάμενος πέτρᾳ γόνυ· ταὶ δὲ παρʼ αὐτὰν