Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- ποίησαι καλίαν μίαν εἰν ἑνὶ δενδρίῳ,
- ὅππῃ μηδὲν ἀπίξεται ἄγριον ὄρπετον.
- νῦν δὲ τῶδε μὲν ἄματος ἄλλον ἔχης κλάδον,
- ἄλλον δʼ αὔριον, ἐξ ἑτέρω δʼ ἕτερον μάτης·
- καἰ μέν σευ τὸ κάλον τις ἴδων ῥέθος αἰνέσαι,
- τῷ δʼ εὔθυς πλέον ἢ τριέτης ἐγένευ φίλος,
- τὸν πρῶτον δὲ φιλεῦντα τρίταιον ἐθήκαο.
- ἄνδρων τῶν ὑπερανορέων δοκίμοις πνέειν.
- φίλη δʼ, ἇς κʼ ἔτʼ ἔῃς, τὸν ὕμοιον ἔχην ἄει.
- αἰ γὰρ ὧδε πόῃς, ἄγαθος μὲν ἀκούσεαι
- ἐξ ἄστων· ὁ δέ τοί κʼ Ἔρος οὐ χαλέπως ἔχοι,
- ὃς ἄνδρων φρένας εὐμαρέως ὑποδάμναται,
- κἤμε μάλθακον ἐξ ἐπόησε σιδαρίω.
- ἀλλὰ πὲρ ἀπάλω στύματός σε πεδέρχομαι
- ὀμνάσθην, ὅτι πέρυσιν ἦσθα νεώτερος,
- χὥτι γηραλέοι πέλομες πρὶν ἀποπτύσαι
- καὶ ῥύσοι, νεότατα δʼ ἔχην παλινάγρετον
- οὐκ ἔστι· πτέρυγας γὰρ ἐπομμαδίαις φόρη,
172