Εἰδύλλια
Theocritus
Theocritus. The Idylls of Theocritus. Cholmeley, Roger James, editor. London: George Bell and Sons, Ltd.,1901-1919.
- εἷς μὲν ἐγώ, πολλοὺς δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους
- θυγατέρες, τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὰν Ἀρέθοισαν
- ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὰν Ἱέρωνα.
- ὦ Ἐτεόκλειοι θύγατρες θεαί, ὦ Μινύειον
- Ὀρχομενὸν φιλέοισαι ἀπεχθόμενόν ποτε Θήβαις,
- ἄκλητος μὲν ἔγωγε μένοιμί κεν, ἐς δὲ καλεύντων
- θαρσήσας Μοίσαισι σὺν ἁμετέραισιν ἱκοίμαν.
- καλλείψω δʼ οὐδʼ ὔμμε· τί γὰρ Χαρίτων ἀγαπητὸν
- ἀνθρώποις ἀπάνευθεν; ἀεὶ Χαρίτεσσιν ἅμʼ εἴην.
- Ἐκ Διὸς ἀρχώμεσθα καὶ ἐς Δία λήγετε Μοῖσαι,
- ἀθανάτων τὸν ἄριστον ἐπὴν αὐδῶμεν ἀοιδαῖς·
- ἀνδρῶν δʼ αὖ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω
- καὶ πύματος καὶ μέσσος· ὁ γὰρ προφερέστατος ἄλλων.
- ἥρωες, τοὶ πρόσθεν ἀφʼ ἡμιθέων ἐγένοντο,
- ῥέξαντες καλὰ ἔργα σοφῶν ἐκύρησαν ἀοιδῶν·
- αὐτὰρ ἐγὼ Πτολεμαῖον ἐπιστάμενος καλὰ εἰπεῖν
- ὑμνήσαιμʼ· ὕμνοι δὲ καὶ ἀθανάτων γέρας αὐτῶν.
- Ἴδαν ἐς πολύδενδρον ἀνὴρ ὑλατόμος ἐλθὼν
- παπταίνει, παρεόντος ἄδην, πόθεν ἄρξεται ἔργου.
- τί πρῶτον καταλέξω; ἐπεὶ πάρα μυρία εἰπεῖν,
127