History of the Peloponnesian War

Atque hostibus insequentibus multi se ex rupibus praecipitantes interemerunt, quod artus esset ex Epipolis ad regrediendum descensus, et postquam ii, qui ex locis superioribus incolumes evaserant, in planitiem descendissent , eorum plerique, et quotquot erant ex priore exercitu, propter majorem regionis notitiam, in sua castra perfugiebant , ex iis vero, qui posterius venerant, nonnulli ab itineribus aberrantes per agrum passim errarunt, quos., ubi dies illuxit, Syracusanorum equitatus circumfusus profligavit.

Postridie vero Syracusani quidem duo tropaea sta tuerunt, ad Epipolas, qua ascensus erat, et eo loco, ubi primum Boeoti restiterant; Athenienses vero suorum cad*-I vera fide publica interposita receperunt.

Non pauci autem et ipsorum et sociorum perierant; arma vero longe plura, quam pro caesorum numero, capta sdnt; qui enim ex rupibus desilire coacti erant, inermes sine scutis partim peribant, partim evaserunt.

Postea vero Syracusani quidem propter insperatum rei feliciter gestae successum animis rursus confirmati ut ante, Agrigentum, quod seditione laborabat, Sicanum cum quindecim navibus miserunt, ut illam urbem, si posset, in suam potestatem redigeret; Gylippus autem itinere terrestri reliquam Siciliam iterum obibat, ut novas copias adduceret, quod spem conceperat, fore, ut et munitiones Atheniensium vi expugnaret, quandoquidem apud Epipolas res ita contigisset.

Atheniensium vero duces interea consultabant et de clade, quam acceperant, et de afflicta omnibus in rebus fortuna, in qua totus exercitus tunc erat constitutus. Videbant enim conata sibi sua non succedere, et milites mansione gravari;

nam et morbo premebantur, duabus de causis, quod et id erat anni tempus, quo potissimum homines aegrotant, et quod locus, in quo castra habebant, ; palustris ac gravis erat; et de ceteris rebus quod iis nulla

Demostheni igitur non ridebatur diutius manendum esse, sed quando spes illa, qua adductus belli fortunam apud Epipolas tentavisset, eum fefellisset, abeundum esse censebat nec amplius morandum, donec adhuc mare tngiciendi facultas esset et e suo exercitu earum certe navium ope, quae postea advenissent, vincere possent.