History of the Peloponnesian War

Demosthenes autem quum vidisset, quo in statu res essent, et existimasset, nullo modo licere tempus terere, nec committendum, quod Nicias commiserat (Nicias enim quum initio formidabilis illuc appulisset, quia Syracusas non protinus adoriebatur, sed Catanae hibernabat, in contemptionem venit, eumque Gylippus cum copiis ex Peloponneso antevertit, quas ne arcessissentquidem Syracusani, si ille confestim invasisset; nam quum ipsi se satis virium habere putarent, uno eodemque tempore se inferiores esse cognovissent, et circumvallati essent; quare ne si arcessissent quidem, ipsos amplius aeque juvare potuisset), haec igitur quum consideraret Demosthenes, et sciret, se quoque in praesentia primo potissimum die maxime formidabilem hostibus esse, praesenti suarum copiarum terrore quam celerrime ab uti volebat.

Et quum animadverteret, Syracusanorum murum secundum suas munitiones exstructum, quo se ab Atheniensibus circumvallari prohibuerant, simplicem esse, et si quis occupasset et Epipolarum aditum, et castra, quae in iis erant, illum facile captum iri, (nullum enim fore qui suorum impetum auderet sustinere), rem aggredi, periculumque facere properabat,

brevissimamque hanc esse putabat debellandi rationem; aut enim re feliciter gesta Syracusis se potiturum aut copias abducturam et non attriturum frustra Athenienses tam eos, qui una militarent, quam universam civitatem.

Primum igitur egressi Athenienses Syracusanorum agrum, qui circum Anapum erat, vastarunt, et pedestribus navalibusque copiis, ut ante, superiores erant (adversus neutras enim Syracusani prodibant, nisi cum equilibus et jaculatoribus ex Olympieo);

deinde Demostheni prius illam munitionem machinis temptare placuit, quae secundum suam erat Sed quum machinae ab eo admotae, crematae essent ab adversariis , qui ex muris se defendebant, et quum ceterae quoque ejus copiae, quae munitionem multifariam oppugnabant, repellerentur, tempus non amplius terendum esse censebat, sed quum rem Niciae ceterisque collegis persuasisset, Epipolas, ut cogitabat, aggrediebatur.

Atque interdiu quidem nullo modo fieri posse videbatur, ut clam accede-

Et postquam prope eas advenerunt per Euryelum, qua etiam prior exercitus primum adscenderat, et latent Syracusanorum costodes et aggressi Syracusanorum munitionem, quae illic erat, capiunt, et nonnullos de custodibus interficiunt,

Sed eorum plerique, qui confestim diffugerant ad castra, quae in ipsis Epipolis erant terna, una Syracusanorum, altera ceterorum Siciliensium, et tertia sociorum, hostium adventum nun iarunt, et sexcentis illis Syracusanis, qui etiam primi in hac Epipolarum parte excubabant, rem significabant.

Hi vero confestim occurrerunt, et Demosthenes Atlie-niensesque 'quum in eos incidissent, quamvis strenue resistentes fugarunt. Atque ipsi quideiu confestim ulterios ire pergebant, ne in praesenti illo animorum ardore perficiendi res, quarum causa venerant, lenti essent; alii vero proximam munitionem Syracusanorum a custodibus desertam capiebant pinnasque detrahebant

Syracusani vero et socii et Gylippus, ejusque milites opem ex propugnaculis ferebant, et quum iis praeter opinionem hic audax cooatos noctu accidisset, invaserunt Athenienses timore perculsi, et ab iis repulsi, primo pedem retulerunt

Dum autem Athenienses jam ordine minus servato progrediuntur quasi victores, et omnes hostium munitiones nondum oppugnatas perrumpere quam celerrime volunt, ne se de impressione remittentibus, illi rursus conglobarentur, primi Boeoti iis restiterunt, aggressique eos fuderunt et in fugam conjecerunt.