History of the Peloponnesian War

Et nauticus quidem Atheniensium exercitus in Tliapso, angusto ejus terrae limite circumvallato, quiescebat, peditatus vero cursu confeslim ad Epipolas contendebat et per Euryelum ocius adscendil, priusquam Syracusani epralo, ubi recensio fiebat, re cognita adessent.

Accurrebant autem ad opem Epipolis ferendam quum ceteri, quanla maxima quisque celeritate poterat, tum etiam illi sexcenti, quibus Diomilus pr.eerat; interjacebat autem inter pratum et locum, ubi cum liosle manus consererent, spatium non minus quinque ac viginti stadiorum.

Hoc igitur modo perturbatis fere ordinibus Syracusani impressione in eos facta ad Epipolas praelio victi sunt et in urbem redierunt ; et quum Diomilus, tum etiam ex ceteris circiter trecenti ceciderunt.

Atque post haec Athenienses quum et tropaeum erexissent et fide publica interposita Syracusanis mortuos reddidissent, postridie ad ipsaui urbem descenderunt,

Nec multo post ad eos venerunt cum ex Egesta trecenti equites, tum Siculorum et Naxiorum et aliorum quorumdam circiter centum; et Atheniensium aderant ducenti et quinquaginta, quibus partim ab Egestaeis et Cata-nacis equos sumptos dederunt, partim vero coemerunt, et universorum equitum, qui collecti erant, summa exstitit sexcentorum et quinquaginta.

Athenienses igitur quum praesidium in Labdalo collocassent, adversus Sycam iverunt, ubi considentes murorum ambitum celeriter aedificarunt. Hac autem aedificationis celeritate terrorem Syracusanis incusserunt; qui adversus hostem progressi proelium committere neque rem negligere in animo habebant.

Et quum utrinque acies inter se adversae jam instruerentur, Syracusanorum duces animadvertentes, suum exercitum esse distractum nec in ordinem facile redigi posse, eum in urbem reduxerunt excepta quadam equitum parte; hi vero remanentes impediebant Athenienses, ne lapides ferrent neve longius vagarentur.