History of the Peloponnesian War

« Longa adhortatione, viri, quid opus est uti, qui ad idem certamen adsumus? ipse enim hic apparatus ad confidentiam vobis praebendam magis valere mihi videtur, quam verba praclare facta, quae copiarum firmitate careant.

Ubi enim sumus Argivi et Mantinei et Athenienses et praecipui inter insularum incolas, quomodo nun oportet quemlibet eum talibus totque sociis magnam de victoria

Illud etiam in mentem unicuique veniat, nos et procul a nostrae patriae finibus abesse, et in nullo amico solo, nisi 1 quod ipsi pugnando quaesieritis. Atque ego vos contrarium admoneo, quam quo hostes, certo scio, se ipsos adliortan tur; illi enim quod pro patria certamen sit futurum, ego vero quod in alieno solo, e quo necesse nos vincere aut difficilem reditum habere; equites enim permulti nobis instabunt.

Vestrae igitur ipsorum dignitatis memores, hostes invadite alacriter et rati praesentem necessitatem atque difficultatem terribiliorem esse quam adversarios. »

Nicias tali adhortatione usus.copias confestim adversus hostem duxit; Syracusani vero tunc quidem noo exspectabant, sibi jam dimicandum esse; quinetiam eorum nonnulli in urbem, quae vicina erat, abierant; alii vero festinabundi ad suos adjuvandos accurrentes, tardius quidem perveniebant, verumtamen ut singuli ad aliquos exercitus ordines accedebant, in iis sese collocabant. Nam nec in isto proelio nec in aliis aut alacritate aut audacia hostibus inferiores fuerunt, sed virtute quidem non inferiores illis, quatenus rei militaris scientia suppeteret, quotiens haec deficeret , alacritatem etiam inviti prodebant. Verumtameo quum non opinarentur Athenienses priores contra se venturos et subito cogerentur se defendere, sumptis armis con-festim obviam prodierunt.