History of the Peloponnesian War

Dicebat autem Athenienses in urbe procul a castris pernoctare, et si illi certa die primo diluculo ad exercitum cum universo populo venire vellent, se quidem interclusuros eos, qui essent apud se, et naves incensuros, illos vero vallum adortos exercitum Atheniensem facile capturos ; fore autem Catanacorum permultos ad rem gerendam adjutores, et jam paratos esse, a quibus ipse veniret.

Syracusanorum autem duces quum et alioqui ceteris quoque in rebus essent eonfidentiores, et in animo haberent, vel sine his nuntiis adversus Catanam cum apparatu proficisci, longe etiam inconsideratius fidem huic homini habuerunt, statimque constituta die, ad quam adessent, eum remiserunt, ipsique (jam enim etiam Selinuntii et alii nonnulli ex sociis aderant) Syracusanis omnibus edixerunt, ut conjunctis universis copiis exirent Quum autem res omnes ad illam expeditionem necessarias praeparassent, et dies adventaret, ad quam se venturos constituerant, iler ingressi, ut Catanam versus proficiscerentur, ad Symaethum j llumen in agro Leontino castra posuerunt.

Athenienses vero quum intellexissent, eos adventare, assumptis omni-

Et Athenienses simul atque dies illuxit, egressi sunt in locum, qui erat juxta Olympieum, ibi castra metaturi, et eodem tempore Syracusanorum equites, qui primi ad Catanam accesserant, quum cognovissent totum exercitum classe vectum discessisse, reversi rem peditatui nunciant; tunc vero cuncti regressi ad suppetias urbi ferendas accurrebant.

Interea vero Athenienses, quod longum iis iter esset, per otium castra posuerunt in opportuno loco, et in quo proelii initium erant facturi, quotiescumque vellent, et vel in ipsa munitione vel ante eam ab equitatu Syracusanorum minime infestari poterant; ab una enim parte munitiones et aedificia et arbores et stagnum hostes prohibebant, ab altera vero loca praerupta.