History of the Peloponnesian War

« Atque meminisse debemus nos nuper admodum e gravi morbo et bello paululum esse recreatos, ita ut et pecuniae vi et hominum numero aucti simus; et aequum esse, haec pro nobis ipsis hic impendi, non autem pro istis viris exsulibus, qui nostrum auxilium implorant, quibus et pulchre mentiri conducit, et aliorum periculo, quum ipsi nihil nisi verba conferant, aut re feliciter gesta gratiam non dignam habere, aut aliqua clade accepta amicos in perniciem eecum trahere.

Quod si quis lubens creatus imperator vos ad hanc navalem expeditionem hortatur, suarum tantum rerum rationen) habens, praesertim si minore adhuc aetate sit quam pro imperio, ut et admirationi sit propter sumptus, quos in alendis equis facit, et propter magnitudinem sumptuum aliquem etiam fructum ex hoc imperio percipiat, ne huic quidem permittatis, ut reipublicae periculo privatim se magnificum ostentet, sed existimate, hujusmodi cives rem quidem publicam laedere, rem vero privatam absumere, et hoc negotium arduum esse, nec de quo adolescens consultare, quodque strenue tractare possit.

« Quamobrem ego quoniam video nunc hic eidem viro adhortatores assidere, metus mihi incedit, et vicissim ipse quoque seniores adhortor, ne, si cui eorum ex illis aliquis assidet, pudore contineatur, ne scilicet videatur ignavus esse, nisi bellum suo suffragio comprobarit, et ne, quo quidem morbo illi laboraverint, infausto amore absentia amplectantur, hoc intelligentes, cupiditate quidem res paucissimas, providentia vero plurimas feliciter geri, sed pro patria*, quae maximum omnium superiorum periculum capessit, sententiam ferant, ac decernant, ut Sicilienses quidem iisdem quibus nunc finibus utentes, non illis poenitendis , Ionico sinu, si quis navigando terram legat, et Siculo, si quis per altum feratur, sua possidentes res item suas inter se componant;

Egestaeis autem ut separalim re-

« Tu vero, prytani, si modo ad munus tuum pertinere ducis, reipublicae aliquam curam habere, et si bonum te civem praestare vis, de his, quae dixi, ad populum refer et Athenienses iterum sententias roga, persuasum liabens, si sententias iterum rogare reformidas, libi, siquidem leges solvas, in tanta testium frequentia rem istam crimini datum non iri, sed te civitatis, quae malum consilium ceperit, medicum fore, atque id demum esse recte magistratu fungi, si quis patriam i^uam plurimis beneficiis affecerit, aut saltem, quantum in se est, nullum detrimentum ei attulerit.»

Nicias quidem haec verba fecit. Atheniensium veno plerique in medium progressi expeditionem suscipiendam censebant, nec ea rescindenda, quae decreta essent, nonnulli vero etiam contradicebant.

Summo autem studio urgebat expeditionem Alcibiades Cliniae filius, Niciae adversari cupiens, quum quidem ei etiam ceteris in rebus ad reipublicae administrationem perlinentibus adversarius esset, et quod Nicias sui mentionem criminose fecisset, et praecipue, quia imperator esse cupiebat, et se, si imperium gereret, Siciliam atque Carthaginem capturum sperabat; et sinui se si rem feliciter gessisset, rem privatam et pecunia et gloria amplificaturum.