History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Ei ceteri quidem domum abierunt; Corinthii vero primum Argos profecti, cum quibusdam Argivorum principibus sermones conferunt, quandoquidem Lacedaemonii non propter utilitatem Peloponnesi, sed ut eam in servitutem redigerent, foedera sodetatemque fecerint cum Atheniensibus, qui prius iis fuerint inimicissimi, Argivis provide-operam esse dandam, ut Peloponnesus servetur, et decretum faciendum, ut quaecunque Graeca civitas vellet, quae suis legibus viveret, et judicia pana et similia praeberet, er societatem cum Argivis fecere liceat, ita ut alteri alteris auxilium mutuo ferant, paucos autem viros cum summa potestate deligendos, quorum arbitrio res tota permittatur, neque verba hac de re apud populum ferienda, ne ii, qui multitudinem in suam sententiam pertrahere non potuerint, detegantur; dixerunt autem multos odio Lacedaemoniorum accessuros esse.

Atque Corinthii quidem quum liaec demonstraseent, domum redierunt;

Argivorum aotem viri, qui haec abdi verant, quum sermonem illum ad magistratus populumque retulissent , decretam fecerunt Argivi, et duodecim viros delegerunt, cum quibus societatem faceret de Graecis,quisquis vellet, praeter Athenienses et Lacedaemonios; cum borum autem neutris injussu populi Argivi foedus fecere licere.

Argivi autem haec eo facilius admiserunt, quod et Lacedaemoniorum bellum sibi impendere viderent (nam foedera cum illis inita jam exibant) et simul quod se Peloponnesi principatum adepturos sperarent; hoc enim tempore et Lacedaemon pessime audiebat, et propter acceptas clades contemnebatur, et Argivi omnibus rebus optime se habebant, quod cum ceteris bellum Atticum ηφο susceperant , sed potius foedere cum utrisque conjuncti fructus percepissent.

Sic igitur Argivi Graecos, quicumque volebant, in societatem recipiebant;

Mantinei vero eorumque socii, quia Lacedaemonios metuebant, primi se iis adjunxerunt Mantinei eoim quandam Arcadiae partem subegerant, quae iis adhuc

215
obediebat, dum bellum cum Atheniensibus gerebatur, et existimabant, Lacedaemonios, praesertim otiosos, sibi non permissuros, ut imperium retinerent; libenter igitur ad Argivos se converterunt, quod illorum civitatem potentem esse ducerent, et Lacedaemoniis semper inimicam, et popularis status administratione utentem, quemadmodum et ipsi.

Quum autem Mantinei defecissent, cetera etiam Peloponnesus mussare coppit, idem sibi quoque faciendum esse, quippe quod existimarent, accuratiore aliqua rerum cognitione illos defecisse, simul etiam quod Lacedaemoniis essent iniensi quum aliis de causis, tum etiam quod in foederibus Atticis scriptum erat, fas esse addere et demere quicquid utrique civitati visum esset, Lacedaemoniis et Atheniensibus.

Haec enim conditio adscripta Peloponnesios maxime perturbabat, et in suspicionem adducebat, ne Lacedaemonii una cum Atheniensibus se in servitutem redigere vellent; aequum enim fuisse, ut haec immutandarum conditionum facultas omnibus sociis adscriberetur.