History of the Peloponnesian War

Et Nicias quidem cum centum et viginti Methonacis expeditis et delectis sexaginta gravis armatune militibus Atheniensibus omnibusque sagittariis, quossecum ducebat, per quandam collis semitam ad illos accedere conatus, sed ab iis vulneratus, deturbare eos vi non potuit, Nicostratus vero quum alio itinere a longiore intervallo cum omni reliquo exercitu collem accessu difficilem subiret, vehementissime conturbatus est paulumque abfuit, quin tolus Atheniensium exercitus vinceretur.

Atque eo quidem die, quum Mendaei eorumque socii loco non cessissent, Athenienses illinc regressi castra metati sunt, et Mendaei quum nox advenisset, in urbem abierunt.

Postridie vero Athenienses quidem classe circumvecti ad eam partem, quae Scionen spectabat, et suburbani ceperunt, totumque diem illum in agro vastando consumpserunt, nullo contra prodeunte (erat enim et nonnihil se* ditionis intra urbem), illi vero trecenti Scionaei proxima nocte domum abierunt.

Postridie autem Nicias quidem uno eodemque tempore cum dimidio copiarum parte ad confini* progressus Scionaeorum agrum vastabat, Nicostratus vero cum reliquis copiis a superioribus portis, qua Potidtfa® itur, urbem obsidebat.

Polydamidas autem (forte enim ad hanc urbis partem intra muros stationem habebant Men-

Et quum quidam e populo ob seditionis studium ei contradixisset, nec eruptionem se facturum nec proelio opus ducere, quumque, simul atque contradixit, ab ipso manu pertractus ac perturliatus esset, populus ira protinus incensus armis sumptis tendit quum in Peloponnesios, tum in eos, qui cum ipsis contra se egerant.

Impetuque facto in fugam eos vertunt tum ob repentinum certamen, tum ob meluih Atheniensium, quibus portae aperiebantur; existimarunt enim ex aliquo compacto hanc impressionem ab illis in se factam esse.

Atqne illi quidem, quotquot non statim caesi sunt, in arcem confugerunt, quam ipsi etiam antea tenebant; Athenienses vero (jam enim et Nicias reversus ad urbem erat) cum omnibus copiis irruentes in urbem Menden, quippe quae non ex conventu aperta esset, eam ut expugnatam diripuerunt, et aegre duces cohibere potuerunt milites, quin homines etiam trucidarent.

Et Mendaeos quidem jubent eodem reipublicae statu uti, quo consueverant, ita tamen, ut ipsi inter se quaestionem haberent, si quos defectionis auctores fuisse censerent; illos vero, qui in arce erant, muro utrinque usque ad mare ducto circumvallarunt, et praesidium in eo imposuerunt. Postquam autem Menden in suam potestatem redegerunt, adversus Scionem iverunt.

Oppidani vero quum ipsi, tum Peloponnesii, ob-viam illis progressi, in colle natura munito ante urbem consederunt, quem si non occuparent, hostes ipsos circumvallare non poterant.

Athenienses autem eum strenue aggressi, proelio dejectis iis, qui ibi erant, castra posuerunt et erecto tropaeo se ad urbem circumvallandam parabant.

Nec multo post, quum in eo jam opere occuparentur, auxiliarii Peloponnesiorum milites, qui Mendae in arcc obsidebantur, superatis hostium custodibus, qui ad mare erant, noctu adveniunt , et plerique per media Atheniensium castra ad Scio-nen posita elapsi in eam sunt ingressi.

Dum autem Scione circqmvallatur, Perdiccas per caduceatores, quos misit ad Atheniensium duces, compositionem cum Atheniensibus fecit, odio aouira Brasidam concepto propter discessum ex Lynco, quod jam tum statim temptare coeperat.

Tunc enim forte Ischagoras Lacedaemonius exercitum ad Brasidam itinere pedestri deducturus erat; Perdiccas vero partim quidem Nicia jubente, ut, constantiae suae significationem Atheniensibus daret, partim vero quod et ipse Peloponnesios in suum agrum amplius venire nollet, subornatis ad id suis in Thessalia hospitibus, quod primorum semper hospitio uteretur, Peloponnesiorum copias et apparatum impedivit, ita ut Thessalos ne temptare quidem voluerint.