History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Nos igitur, ut nos decet, utque necessitas ipsa nos cogit, vos imploramus, deos, qui iisdem aris a riobis aeque coluntur, quique Graecis omnibus sunt communes, advocantes ut haec vobis persuadeamus, proferentes jusjurandum , quod patres vestri jurarunt, cujus vos oblivisci non oportet, patrum vestrorum sepulcra suppli citer oramus, et vita defunctos imploramus, ne in Thebanorum potestatem redigamur, neve nos, qui vobis amicissimi sumus, inimicissimis tradamur, lllumque diem in memoriam vobis redigimus, quo die qui praeclarissima facinora cum patribus vestris edidimus, nunc iidem hodierno die in gravissimo capitis periculo versamur.

Quod autem et necessarium et acerbissimum est hominibus in hujusmodi discrimine constitutis, dicendi finem facere, quod cum ipso

126
dicendi fine vitae quoque finiendae periculum sit proximum, desinentes illud jam dicimus, nos non Thebanis dedidisse urbem, (nam fame, turpissimo necis genere necari, quam hoc facere maluissemus) sed vobis, ad quos vestra aequitate freti accessimus. Et aequum est, si vos exorare non possimus, nos a vobis hoc saltem impetrare, ut in eundem locum, unde processimus, nos restituatis, et periculum, quodcunque sors tulerit, nos ipsos capessere sinatis.

Simul etiam obtestamur, ne nos Plataeenses, qui maximam animi alacritatem pro communi Graecorum salute demonstravimus, ex vestris manibus et ex vestra lide, quum simus Yestri supplices, o Lacedaemonii, Thebanis, qui nobis sunt infensissimi , tradamur, sed ut nostri servatores sitis, neve, qui ceteros Graecos in libertatem vindicatis, iidem nos funditus perdatis. »

Atque Plataeenses quidem haec dixerunt. Thebani vero, veriti, ne Lacedaemonii, illorum verbis adducti, aliquid illis obsequerentur, in medium progressi et ipsi se verba facere velle dixerunt, quando iliis quoque, praeter suam opinionem, facta esset potestas oratione prolixiore respondendi quam pro quaestione prosposita. Quum autem Lacedaemonii permisissent, orationem habuerunt.

« Nunquam a vobis postulassemus, ut nobis dicendi potestatem faceretis, si et illi breviter ad interrogata respondissent, nec in nos conversi crimina nobis objecissent, nec de se ipsis extra propositum et simul in iis, qu» nequaquam crimini data sunt, mulla defensione usi essent et multa laudatione eorum, quae nemo vituperavit Nunc autem oportet nos ad alia respondere, alia vero coarguere, ut neque nostra improbitas, neque ipsorum gloria ipsis prosit, sed audita de utrisque veritate judicium faciatis.

Nos autem primum ipsis inimici facti sumus, quia, quum Plataeam omnium urbium, quae sunt in Boeotia, postremam condidissemus, et alias urbes cum ea, quas expulsa mixta hominum colluvie tenuimus, isti non, ut primum erat constitutum, imperio nostro parere^volebant, sed soli praeter caeteros Boeotos patria instituta violantes/postquam neoea-sitas iis adbibita est,a nobis ad Athenienses defecerunt,et illis adjuncti multa damna nobis dederunt, pro quibas et ipsi vicissim paria a nobis patiebantur.

« Postquam vero barbarus in Graeciam venit, aiunt se solos ex omnibus Boeotis cum Medis non sensisse, atque hoc potissimum nomine quum ipsi gloriantur, tum nobis conviciantur.