History of the Peloponnesian War

Thucydides

Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.

Vates quoque vaticinia omne genus canebant, quae quisque audiebat, ut animo erat affectus. Et Acharnenscs, quod existimarent, non minimam Atheniensium portionem apud se esse, postquam ipsorum ager vastari coepit, ad eruptionem in hostes faciendam maxime urgebant; omnique modo civitas erat concitata, et Pericli irascebantur, nec memores erant ullarum rerum, quas ille prius suaserat, sed ei conviciabantur, quod quum imperator esset, copias in hostem non educeret, omniumque malorum, quae patiebantur, eum auctorem sibi esse existimabant.

Pericles vero, quum eos ob praesentem rerum statum graviter indignari, nec optime de rebus sentire videret, quumque persuasum haberet, se de eruptione in hostem non fadeuda recte sentire, eos ad nullam concionem, nullum-que coetum convocabat, ne quid animi impetu potius, quam recto consilio congregati {teccarent; et urbem tuebatur, et quam maxime poterat tranquillam regebaf.

Semper tamen equites emittebat, ne antecursores ab exercitu irruentes in agros urbi vicinos, eos maleficiis allicerent; et leve quoddam equestre proelium inter h«cc in Phrygiis fuit uni Atheniensium equitum turmae et Thessalis, qui ei erant ad* juncti, adversus Boeotorum equites, in quo Athenienses et Thessali non erant inferiores, donec adjutis Boeotis gravis armaturae agmine in fugam sunt versi, et perierunt Thessalorum Alheniensiumque non multi; verum tamen illo ipso die nullis ad hoc induciis factis illos susceperunt. Et Peloponnesii postero die tropaeum statuerunt.

Hoc autem auxilium Thessali Atheniensibus ex vetusto societatis foedere miserant; et venerunt ad eos Larisaei, Pharsalii, Pararii, Cranonii, Pirasii, Gyrtonii, Pheraei. Ipsis vero praeerant ex Larisa Polymedes et Arislonous, diversae uterque fa-

67
ctionis; ex Pharsalo vero Meno; erant autem ceteris quoque ex singulis civitatibus sui cuique praefecti.

Peloponnesii vero, quum Athenienses ad proelium cum ipsis committendum non prodirent, motis castris ab Acharnis nonnullos alios pagos vastabant, qui sunt inter Parnethem et Brilessum montes.

Dum autem isti in Attica sunt, Athenienses centum naves, quas instruxerant, et in his mille gravis armaturae milites et quadringentos sa gittarios circa Peloponnesum miserunt. His autem praeerant Carcinus Xenotimi et Proteas Epiclis et Socrates Antigenis filius : atque hi quidem cum hoc apparatu e portu profecti circumvehebantur;

Peloponnesii vero tamdiu in Attica morati, quamdiu commeatus ipsis suppeditabat, per Boeotiam reverterunt, non ea qua irruptionem fecerant; et dum Oropum praetereant,regionem nomine Piraicen, quam Oropii Atheniensium imperio subjecti colunt, vastarunt. In Peloponnesum vero regressi, in suae quique urbes discesserunt.

Athenienses autem post horum disceesum praesidia terra marique disposuerunt, quemadmodum toto belli tempore custodias agere volebant; et mille talenta ex pecuniis, quae in arce erant, eximere iis placuit, et seponere, nec impendere, sed ex reliquis bellum gerere; quod si quis dixisset, aut decretum fecisset, ut pecuniae isLae suo loco moverentur in alios usus, nisi si hostes classe ad urbem accessissent, et eos propulsare necesse esset, poenam ca pitalem ei proposuerunt