History of the Peloponnesian War
Thucydides
Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.
Quod quum ille intellexisset, suasit ipsis, ne verbis se (alii paterentur, sed potius de suorum civium numero probitatis iideique spectatae viros mitterent, qui rem exploratam fideliter renuntiarent.
Illi igitur bos miserunt. Themistocles vero Atheniensibus horum adventum per nuntios clam significavit, suadens, ut quam occultissime possent eos retinerent, neque dimitterent, ante quam ipsi redi issent; jam enim etiam college ejus ad ipsum venerant, Habronichus Lysiclis, et Aristides Lysimachi filius, murum jam salis altum esse nuntiantes; metuebat enim, ne Lacedaemonii, ubi rem plane rescivissent , se non amplius dimitterent.
Itaque et Athenienses legatos retinuerunt, ut ipsis per nuntios erat significatum, et Themistocles quum ad Lacedaemoniorum magistratus ivisset, tunc demum aperte dixit, urbetn suam muris jam esse cinctam, ita ut cos, qui in ipsa habitarent, lutari pos-
Quum enim visum esset , satius esse, urbem relinquere, et naves conscendere, re sine illorum consilio intellecta, haec se ausos diierunt. et quibuscunque de rebus tum cum illis consultarent, se consilio nullo iuferiores vidos esse.
Sibi igitur nunc etiam videri, melius esse suam urbem moenibus esse cinctam, idque quum privatim singulis civibus, tum etiam publice universis sociis utilius fore;
lieri enim non posse, ut qui non idem praesidium habeant, sh.ilia aut paria in commune consulant. Dicebat igitur aut omnes civi tales foederatas oportere sine muris esse, aut existimare, Iure quoque se recte habere.
Lacedaemonii vero, his auditis, nullam quidem apertam indignationem contra Athenienses demonstrabant (non enim ut eos prohiberent, sed ut consilio monerent scilicet, ad eorum rempublicam legatos miserant; simul etiam quia ipsos id temporis amore maximo adhuc prosequebantur, propter singulare illorum adversus Medos studium) , verumtamen voto frustrati, rem iniquo animo clam ferebant. Ita aut.‘m utrorumque legati citra querelam domum redierunt.
Hoc igitur modo Athenienses exiguo temporis spatio urbem inuris cinxerunt.
Et ex ipsa murorum structura nunc etiam manifestum est, eos festinanter aedificatos esse; fundamenta enim substrata sunt ci omne genus lapidibus constructa, neque coagmentatis alicubi, sed nt quisque forte eos afferebat; multae etiam columnae ex monumentis detractae, et saxa polita sunt congesta. Ambitus enim murorum ab omni urbis parte major productus est, et propterea omnia pariter moventes festinabant.
Persuasit autem Themistocles, ut etiam Piraeei partes reliquas aedificarent (ejus enim pars aedificari prius est coepta, quo tempore ipse annuum magistratum gerens Athenis praefuit); quia existimabat tum locum illum esse opportunum , qui tres portus natura munitos haberet; tum etiam ipsos, quando rebus nauticis operam dare coepissent, magnopere proficere in acquirenda potentia.
Primus enim ausus est dicere, eos debere maris imperium sibi vindicare, et confestim eos in hoc imperio parando juvare coepit.
Illius etiam sententiam secuti murum ea latitudine exstruxerunt , quae nunc quoque circa Piraeeum exstans apparet; nam duo plaustra per murum occursu adverso saxa portabant; intus vero neque caementum neque lutum erat, sed magna coagmentata saxa et paribus sectionum angulis inter se aptata, extrinsecus ferro plumboque inter se vincta. Altitudo vero ad dimidiam partem ejus, quam animo statuerat, est perducta.