History of the Peloponnesian War
Thucydides
Historia Belli Peloponnesiaci. Haase, Friedrich, translator. Paris: Firmin Didot, 1869.
Sed illi, quibus custodia ex Atheniensibus commissa erat, cum ipsos in templo morientes viderent, surgere iusserunt , ea conditione ut nullo malo ipsos afficerent; et tamen abductos interfecerunt, nonnullos etiam, qui apud venerandas deas in aris considebant, in transitu interemerant. Atque hac de causa scelerati et impii, quod scelus ac piaculum in deam admisissent, tam illi quam omnes ab illis oriundi appellabantur.
Athenienses igitur et ipsi eos, qui huic piaculo erant obnoxii, in exsilium pepulerunt; postea vero etiam Cleomenes Lacedaemonius una cum Atheniensibus seditione laborantibus expulit, pulsis qui superstites erant mortuorumque ossibus sublatis et extra fines projectis; postea tamen redieruhf, eorumque genus est adhuc in civitate.
Hoc igitur piaculum Lacedaemonii exterminari jubebant, diis scilicet primum opem ferentes, sed scientes, Periclem Xanthippi filium huic piaculo propter maternum gentis affinem esse, et credentes illo expulso, sibi facilius successuras res Athenienses.
Non tamen tam sperabant, hoc illi eventuram, quam hoc ipsum invidiam apud populum illi conflaturam, quasi ob illius labem ex parte hoc bellum esset futurum.
Nam quum potenlissimus esset
Athenienses vero et ipsi vicissim Lacedaemoniis imperabant, ut illos, qui piaculo ad Taenarum admisso i tenebantur, ex urbe pellerent. Lacedaemonii enim cum j olim Helotas supplices ex Neptuni templo a Taenaro excitas-sent, eos abductos interfecerunt, qua quidem causa et ipsi sibi magnum illum terrae motum Spartae accidisse putant.
Jubebant praeterea etiam piaculum Palladis Chalcicrcae pellere. Id vero hujusmodi fuit.
Postquam Pausanias Lacedaemonius a Spartanis primum revocatus ab imperio, quod in Hellesponto habebat, causaque apud illos dicta, ab ipsis est absolutus et innocens habitus, puldice quidem ad nullam expeditionem postea amplius est emissus, sed ipse privatim sumpta triremi Hermioaide, sine Lacedaemoniis abiit in Hellespontum, verbis quidem, ad Graecum bellum, re ipsa vero, quia negotia cum Rege transigere volebat, quemadmodum et initio conatus erat, Gratiae principatum affectans.
Beneficium autem ex hac re primum apud Regem collocavit, totiusque rei fecit initium.